Bohdan Sienkiewicz

dziennikarz, żeglarz

ur. 10 września 1931 r,  w w Stolinie na Polesiu, zm. 20 lipca 2021 r,. w Gdańsku

miejsce pochówku: Cmentarz Witomiński w Gdyni

Rodzina po zakończeniu II wojny światowej przeniosła się z Kresów na Ziemie Odzyskane. Bohdan uczył się w szkole powszechnej w Lesznie, tam także ukończył liceum ogólnokształcące. Interesował się morzem, wstąpił do harcerstwa, ale był zawiedziony, ponieważ wówczas w mieście nie było drużyny o profilu wodnym.

Po maturze zdanej w 1951 roku w Lesznie, planował studia w Wyższej Szkole Morskiej, ale ostatecznie, za namową rodziny, podjął studia w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie na Wydziale Morskim, specjalizując się w żegludze morskiej. Dyplom uzyskał w 1956 roku, już po przekształceniu uczelni w Wyższą Szkołę Ekonomiczną. Podjął pracę w zawodzie, ale szybko zorientował się, że ekonomia to jednak nie jego bajka. Trafił do telewizji regionalnej,  zdobywał kolejne szczeble kariery, wreszcie poczuł się na swoim miejscu. Był dyrektorem Ośrodka Telewizyjnego w Gdańsku, chciał robić filmy, ale ugrzązł w procedurach lokalnego nadawcy. Podjął studia w Wyższej Szkole Filmowej Teatralnej i Telewizyjnej w Łodzi, gdzie mieszkał w latach 1971–1976.

Już podczas studiów zajął się dziennikarstwem, które budziło jego zainteresowanie. Dzięki znajomości języków obcych na placówkę do Afryki, gdzie pracował w charakterze korespondenta Polskiego Radia i Telewizji.

W 1967 roku wprowadził na ogólnopolską antenę telewizyjną magazyn morski dla młodzieży  „Latający Holender”. Audycja przetrwała na antenie 26 lat, co było telewizyjnym fenomenem. Magazyn był niezwykłą inspiracją dla młodego pokolenia i z pewnością przyczynił się do wyprowadzenia na morze setek ludzi marzących o rejsach i żeglarstwie. Program zdobył ogromną popularność, jego autor pozyskał do współpracy ciekawe osobowości, co gwarantowało różnorodność podnoszonych tematów i wysoki poziom realizatorski. Program spadł z anteny nagle i bez zapowiedzi, uzasadnieniem było wyczerpanie się formuły. Sienkiewicz jednak nie próżnował, przez wiele kolejnych lat realizował dla TVP magazyn podróżniczy „Dookoła Świata”, który także cieszył się uznaniem widowni. W tym czasie nakręcił także dużo reportaży i filmów dokumentalnych. W 1987 roku popłynął na pokładzie „Daru Młodzieży” w niemal roczny rejs dookoła świata z kulminacją w postaci zlotu żaglowców Tall Ships Australia '88. Kręcił ujęcia podczas słynnego przepływania „Daru” pod żaglami pod mostem w Sydney, podczas całego rejsu zebrał mnóstwo materiału, który później prezentował w swoich programach. Podczas wyprawy przepłynął przez Przylądek Horn, a później z dumą nosił na ramieniu żółtą chustę Bractwa Kaphornowców.

W uznaniu swych zasług uzyskał tytuł Członka Honorowego The Sail Training Association Poland oraz tytuł Fokmasza Bractwa Kaphornowców.

W 2011 roku doprowadził do utworzenia nagrody im. kapitana Leszka Wiktorowicza, honorującej wyjątkowe dokonania żeglarskie, osiągnięcia w dziedzinie wychowania morskiego lub kształtowania świadomości morskiej.

Nagrody i wyróżnienia:

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Medal Księcia Mściwoja II

odznaka  „Za zasługi dla Gdańska” 

odznaka „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”