Mieczysław Majcher

ur. 21 marca 1890 r., zm. 29 stycznia 1936 r. w Warszawie

dziennikarz i wydawca, działacz żeglarski          

miejsce pochówku: cmentarz Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Niewiele wiadomo o jego dzieciństwie i edukacji. Szerzej znaną postacią został w 1925 roku, kiedy na rynku ukazało się wydawane przez niego czasopismo „Wioślarz Polski – czasopismo poświęcone sprawom sportu wodnego”.

Był to fakt nieco zaskakujący, tym bardziej, że za tytułem nie stała wielka organizacja społeczna czy też kapitał akcyjny, a prywatny przedsiębiorca i pasjonat sportów wodnych, zwłaszcza wioślarstwa oraz pływania. Tytuł ukazał się praktycznie bez zapowiedzi, bez reklamy, a o jego istnieniu dowiedziano się po dotarciu pierwszych egzemplarzy do klubów wioślarskich stolicy, ponieważ tę drogę dystrybucji wybrał wydawca w początku istnienia swojego tytułu. W materiale wstępnym założyciel pisma pisze (pisownia oryginalna): „Oddając do rąk Waszych Druhowie, pierwszy zeszyt naszego czasopisma, o którego stworzeniu myśleliśmy od dawna, z zadowoleniem stwierdzamy, iż „Wioślarz Polski” jest bodaj pierwszym wydawnictwem tego typu, jakie ukazuje się u nas. Pismo nasze jest organem w jaknajszerszem tego słowa znaczeniu sprawy wioślarstwa, żeglarstwa i pływactwa, posiadające dla Polski tak wielką doniosłość o charakterze ogólno-państwowym. („Wioślarz Polski”, 1925).

W październiku pismo zmienia tytuł na „Sport Wodny – dawniej Wioślarz Polski”, co wywołane zostało koniecznością poszerzenia formuły wydawniczej w celu dotarcia do powiększonego kręgu czytelników. Kolejna zmiana przynosi nowy tytuł: „Sport Wodny – czasopismo poświęcone sprawom wioślarstwa, żeglarstwa i pływactwa”.

 „Wioślarz Polski” był niezwykłym projektem edytorskim. Było to pismo, w którym początkowo dominowała tematyka pływacka i kajakowa, jednak w miarę upływu czasu żeglarstwo zyskiwało rosnącą rzeszę odbiorców i w ślad za tym powiększano zakres tematyki i objętość poświęconą tej dziedzinie.

Żeglarstwo morskie zdominowało narrację, poświęcano mu wiele miejsca, ale były to głównie materiały dyskusyjne, publicystyczne, a także promujące dokonania władz w zakresie upowszechniania tej dziedziny wodnej aktywności. Na łamach „Sportu Wodnego” pisywali min: Mariusz Zaruski i Czesław Petelenz, obydwaj będący prezesami Polskiego Związku Żeglarskiego, Antoni Heinrich, Adam Wolff,  Ludwik Szwykowski  i wielu innych, którzy popularyzowali jachting bardzo silnie zarazem eksponując jego wpływ na młode pokolenie.

Majcher był inicjatorem regat żeglarskich rozgrywanych na akwenie Wisły na trasie z Warszawy do Modlina od 1928 roku. Impreza, która początkowo miała niewielkie znaczenie sportowe, z biegiem lat rozrosła się bardzo stając się głównym spektaklem żeglarskim środowiska warszawskiego, tak w zakresie sportu jak i promocji sportów wodnych.

Rozgrywana tradycyjnie w dniu 29 czerwca ogniskowała uwagę prasy lokalnej oraz wielu kibiców śledzących przebieg zmagań z brzegów wiślanych. Podkreślano historyczne nawiązania do spływów flisackich ale też aktywizację młodzieżowych załóg z warszawskich klubów żeglarskich akcentując silnie wychowawcze walory rywalizacji na rzece.

„Sport Wodny” ukazywał się z przerwami, redagowany i wydawany był przez Mieczysława Majchera, a po jego nagłej śmierci wiosną 1936 roku kontynuacji pracy wydawniczej podjęła się jego żona. Nie zmienił wówczas zasadniczo profilu, w dalszym ciągu zupełnie pomijano na łamach zagadnienia związane z gospodarką morską czy rozbudową floty handlowej i wojennej koncentrując się na aspekcie sportowym. Ostatni numer ukazał się w sierpniu 1939 roku. Po wojnie tytuł nie został reaktywowany.

Majcher nie ograniczał się tylko do żeglarstwa i kajaków. Był inicjatorem powołania Związku Motorowców, czyli żeglarzy motorowodnych, do czego doprowadził w 1930 roku.

Początkowo ten pomysł uważano za nieodpowiedzialny, jednak dzięki długotrwałym perswazjom na łamach swojego pisma zyskiwał coraz więcej zwolenników, co pozwoliło powołać do życia nowy związek. Jego niezwykłą aktywność przerwała nagła choroba, Mieczysław Majcher zmarł niespodziewanie w wieku 46 lat.

Przykłady okładek czasopisma "Sport Wodny".

Informacje prasowe i anonse związane z regatami Warszawa-Modlin.

zdjęcie wyróżniające: Archiwum PZŻ

reprodukcje: Marek Słodownik