Wiesław Rogala

działacz żeglarski, żeglarz

1934 - 2020

miejsce pochówku:
Cmentarz Bródnowski w Warszawie

< Poprzedni Następny >

działacz żeglarski, żeglarz

ur. 6 kwietnia 1934 r. w Warszawie, zm. 22 czerwca 2020 r. w Warszawie

miejsce pochówku: Cmentarz Bródnowski w Warszawie

Miał ziemiańskie korzenie, był synem Czesława herbu Rogala i Heleny z Przeździeckich herbu Prus. Ż żeglarstwem zetknął się po wojniewstępując do sekcji żeglarskiej i geograficznej Young Men's Christian Association (YMCA), gdzie wkrótce zdobył stopnień sternika śródlądowego. Po likwidacji YMCA w 1951 roku przeszedł do klubu Ligi Morskiej i Rzecznej na Czerniakowie, gdzie rok później został jego prezesem. Uczestniczył w kursach i obozach żeglarskich jako kursant, potem jako instruktor, kierownik szkolenia i komendant. Po 1953 roku wstąpił do Ligi Przyjaciół Żołnierza, ukończył też kurs rybaków dalekomorskich i odbył praktykę w tym zawodzie. W 1960 roku został wybrany przez Sejmik do Zarządu Polskiego Związku Żeglarskiego, gdzie objął funkcję Sekretarza Generalnego. Cały czas szkolił się i żeglował jako kapitan na "Generale Zaruskim", "Zewie Morza" i innych, po czym otrzymał patent kapitana motorowodnego, a następnie jachtowego kapitana żeglugi wielkiej. W 1960 roku został redaktorem naczelnym biuletynu PZŻ „Żagle”.

Jako sekretarz generalny PZŻ reprezentował związek w organizacjach międzynarodowych, w 1962 r. został wybrany na członka Permanent Committee or IYRU (stały komitet międzynarodowego stowarzyszenia regatowego). W latach 1972-1977 był członkiem zarządu The Sail Training Association. W ramach swoich obowiązków w PZŻ angażował się w odbudowę basenu jachtowego w Gdyni, organizację pierwszych po wojnie regat międzynarodowych tj. Złotego Pucharu Finna, oraz pozyskiwanie środków na rzecz Centralnego Ośrodka Szkolenia Żeglarskiego w Trzebieży.

Wiesław Rogala był animatorem, współorganizatorem i promotorem rejsów, które przeszły do historii polskiego i światowego żeglarstwa: Krzysztofa Baranowskiego, Teresy Remiszewskiej, Zbigniewa Pieńkawy, Zygfryda Perlickiego, Zbigniewa Puchalskiego, Henryka Jaskuły, Krystyny Chojnowskiej-Liskiewicz i innych.

Współorganizował też międzynarodowe regaty o Puchar Cadeta, Horneta i Bojerowych Mistrzostw klasy XV. Pełnił funkcję Szefa Polskiej Reprezentacji Olimpijskiej w Kilonii w 1972 roku oraz towarzyszącej jej flotylli. W 1976 roku brał udział w przygotowaniu i nadzorował udział polskich jednostek szkolnych i jachtów w obchodach 200-lecia Stanów Zjednoczonych.

W 1983 roku przyjął propozycję objęcia funkcji pierwszego oficera na luksusowym megajachcie „El Bravo III" pod banderą panamską, a potem został kapitanem tej jednostki. Przez cztery lata w okresach letnich nawigował po Morzu Śródziemnym, a potem na wodach Ameryki Południowej i Środkowej, głównie na Morzu Karaibskim. W 1987 roku armator delegował Rogalę jako kapitana jachtu "El Bravo IV".