Wojciech Kuczkowski    

ur. 16 stycznia 1930 r. w Bielsku Podlaskim, zm.  21 czerwca 2021 r. w Warszawie

działacz harcerski i żeglarski, żeglarz, pisarz i dziennikarz

miejsce pochówku: Cmentarz Powązkowski Wojskowe w Warszawie

Urodził się w rodzinie policjanta, wskutek czego w dzieciństwie kilkakrotnie zmieniał miejsce zamieszkania. Kuczkowscy mieszkali w Ostrowi Mazowieckiej, Augustowie i Pińczowie, gdzie rodzina przeżyła wojnę. Młody Wojtek uczył się konspiracyjnie na tajnych kompletach, działał również w strukturach konspiracyjnych kolportując prasę.

Po wojnie rodzina Kuczkowskich przeprowadziła się do Wrocławia, tam też Wojciech Kuczkowski zdał maturę i studiował polonistykę na miejscowym uniwersytecie. Działał w harcerstwie, później wstąpił do Związku Młodzieży Polskiej, a w roku 1950 do organizacji Służba Polsce. Będąc członkiem Ochotniczej Brygady Związku Młodzieży Polskiej uczestniczył w budowie kombinatu w Nowej Hucie. Aktywnie działał także w Kole Młodych Związku Literatów Polskich.

Ukończył studia, uczył języka polskiego, ale także działał na rzecz organizacji społeczno-politycznych prowadził lekcje z nauki o konstytucji oraz szkolenia ideologiczne wśród rady pedagogicznej szkoły, w której był zatrudniony. Po upadku stalinizmu włączył się w działania na rzecz odrodzenia ruchu harcerskiego i aktywnie uczestniczył w pracach zespołu modyfikującego prawo i przyrzeczenie harcerskie dostosowując je do nowych realiów. Z ramienia partii został oddelegowany od zadań nauczycielskich na rzecz pracy w harcerstwie. Pracował w Głównej Kwaterze ZHP i publikował w prasie harcerskiej.

Do pracy w szkolnictwie powrócił w 1965 roku, po przeprowadzce do Warszawy. Pełnił rolę kierownika zespołu samokształceniowego dyrektorów szkół, a w latach 1967-1971 był kierownikiem szkoły nr 80 na warszawskiej Chomiczówce. W pczątku lat 70. przeniósł się liceum XLI im. J. Lelewela na Żoliborzu gdzie nauczał języka polskiego.

Aktywnie działał również w PZŻ i PTTK; przez wiele lat był członkiem Komisji Żeglarstwa Śródlądowego Zarządu Głównego PZŻ, w Polskim Towarzystwie Turystyczno-Krajoznawczym był wiceprzewodniczącym Komisji Turystyki Żeglarskiej ZG PTTK.

Przez wiele lat prowadził rubrykę poświęconą żeglarstwu harcerskiemu w magazynie „Żagle”, publikował także na łamach czasopism „Morze” i „Gospodarka Wodna”.

Był autorem monumentalnej pracy poświęconej Wiśle, pisał także książki prozatorskie. Napisał także niezwykle popularną książkę-przewodnik po Mazurach dedykowany żeglarzom.

Był także autorem mapy hydronawigacyjnej „Polskie śródlądowe szlaki żeglowne”. W której umiejscowiono wszystkie śluzy, nadzory wodne, placówki administracji wodnej oraz wodowskazy.  

Jego wielkim dziełem była także akcja Powitania Unii Europejskiej na polskich wodach. W 2004 roku zorganizowano ponad sto imprez wodniackich mających na celu promocję polskich szlaków wodnych. Więcej o genezie akcji i jej realizacji: https://polskieszlakiwodne.pl/2023/10/28/niedlugo-20-rocznica-powitania-ue-na-polskich-wodach/

Nagrody i wyróżnienia

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Złoty Krzyż Zasługi z rozetą z mieczami

Autor książek:

„Mazurskie żeglowanie” 

„Długi dzień na Śniardwach”

"Pod harcerską banderą"

„Mazury – przewodnik dla żeglarzy”

„Pojezierze Iławskie”.  

zdjęcie wyróżniające: Marek Słodownik

reprodukcje: Marek Słodownik