Zenon Gralak    

dziennikarz, żeglarz, działacz żeglarski

ur.13 marca 1933 roku w Gdyni, zm. 9 stycznia 2020 r. w Gdyni         

miejsce pochówku: Cmentarz Witomiński w Gdyni

Urodził się w rodzinie robotniczej, jego ojciec przybył do Gdyni w 1924 roku i pracował w porcie. Zenon chodził do szkoły podstawowej w tym mieście, tam też ukończył liceum ogólnokształcące.

Jeszcze w roku 1948 trafił do klubu żeglarskiego Gryf, w którym żeglował głównie po Zatoce Gdańskiej. Po przeniesieniu się do klubu Arka zaczął wypływać w rejsy morskie. Żeglował na „Przygodzie” do Helsinek, „Zewie Morza” do portów Zatoki Biskajskiej, na „Wielkopolsce” do Anglii. Cały czas uzupełniał wiedzę, w 1971 roku zdobył patent jachtowego sternika morskiego. Po przeniesieniu się do Jacht Klubu Marynarki Wojennej  Kotwica żeglował jeszcze więcej, pod żaglami odwiedził liczne porty Bałtyku, ale także Oslo, Bremerhaven, Hamburg, porty angielskie, francuskie, Maderę, Wyspy Kanaryjskie. Na „Sondzie” popłynął do Dakaru w rejsie naukowym, co szczególnie chętnie po latach wspominał. Jego ostatni rejs na żaglowcu to inauguracyjna wyprawa „Daru Młodzieży” na Operację Żagiel do Lizbony w 1982 roku.

 W latach 1964-1966 był przewodniczącym Komisji Propagandy Okręgu Gdańskiego PZŻ (od 1965 r. Gdańskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego), a od 1966 r. do 1992 r. członkiem Zarządu GOZŻ.

Lubił żeglować także na pokładach żaglowców, w 1968 roku uczestniczył w wyprawie „Daru Pomorza” dookoła Europy, był również na pokładzie „Daru” podczas historycznego zwycięstwa żaglowca w Operacji Żagiel. W 1974 roku był szefem prasowym Operation Sail w Gdyni, w 1976 roku popłynął „Darem” na zlot do USA z okazji 200-lecia Stanów Zjednoczonych.

Jego działalność to jednak nie tylko rejsy, wspólnie z red. Tadeuszem Jabłońskim i Kazimierzem Kołodziejem wymyślili Nagrodę Rejs Roku, najbardziej prestiżową w Polsce nagrodę za dokonania żeglarskie, przyznawaną od 1971 roku. Aż do przejścia na emeryturę w 1993 roku był sekretarzem jury. Aktywnie działał także w Komitecie Założycielskim Towarzystwa Przyjaciół „Daru Pomorza” i do 2011 r. był członkiem Zarządu Towarzystwa. A kiedy nadchodził kres służby Białej Fregaty, zaangażował się w działalność w Społecznym Komitecie Budowy „Daru Młodzieży”. Zenon Gralak pozostał także współpomysłodawcą powołania Bractwa Kaphornowców przy okazji Operacji Żagiel 1974 w Gdyni.  W uznaniu zasług został honorowym członkiem Bractwa.

Został także doceniony przez Ligę Morską odbierając medal "Pro Mari Nostro". 16 stycznia 2016 roku na VII Pomorskiej Gali Żeglarskiej otrzymał tytuł Pomorskiego Popularyzatora Żeglarstwa 50-lecia PoZŻ.

Edukacja i kariera zawodowa

Po maturze w gdyńskim liceum Zenon Gralak postawił na studia dziennikarskie w Warszawie, gdzie w 1955 roku ukończył Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Na Wybrzeże wrócił z nakazem pracy w „Głosie Wybrzeża”, gdzie trafił do działu ekonomiczno-morskiego. W redakcji „Głosu Wybrzeża pracował do 1973 r., później w katowickiej „Trybunie Robotniczej jako jej korespondent na Wybrzeżu. Współpracował także z „Dziennikiem Bałtyckim” i miesięcznikami „Morze” i „Żagle”, rocznikami „Polska na morzu” i „Rocznik Żeglarski”.

Nagrody i wyróżnienia:

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski  

Nagroda Conrady

Krzyż „Pro Mari Nostro” Ligi Morskiej

medal "Za Szczególne Zasługi dla Żeglarstwa Pomorskiego"

Zenon Gralak podczas uroczystości wręczenia medalu "Pro Mari Nostro".

zdjęcie wyróżniające: Marek Słodownik.