Krystyna Chojnowska-Liskiewicz

żeglarka

ur. 15 lipca 1936 r. w Warszawie, zm. 12 czerwca 2021 r w Gdańsku

miejsce pochówku – Cmentarz Srebrzysko w Gdańsku

Choć urodziła się w Warszawie, po wojnie przeniosła się wraz z rodziną do Ostródy. Z żeglarstwem zetknęła się w jeszcze w latach 50, ale dopiero na studiach zainteresowała się żeglarstwem morskim, na tyle skutecznie, że patent kapitański uzyskała w 1966 roku. Przez lata w barwach Akademickiego Klubu Morskiego żeglowała po Bałtyku i Morzu Północnym, do historii przeszły jej rejsy kobiece, co w tamtym czasie było ewenementem.

Po studiach na Politechnice Gdańskiej, na Wydziale Budowy Okrętów, podjęła pracę w zawodzie pracując w Stoczni Gdańskiej.

W latach 1976–1978 samotnie opłynęła dookoła świat na pokładzie jachtu „Mazurek”, skonstruowanego przez jej męża, Wacława Liskiewicza. Przygotowania do rejsu trwały długo, a największym problemem była budowa odpowiedniego jachtu. Kiedy „Mazurek” został zwodowany, było już zbyt późno na samodzielny rejs z Polski, jacht został więc na start wyprawy przetransportowany na pokładzie statku. Krystyna Chojnowska-Liskiewicz wyruszyła w rejs 10 marca 1976 roku z Las Palmas na Wyspach Kanaryjskich. Szybko zawróciła z powodu awarii kuchenki, ale już 28 marca wypłynęła ponownie. Trasa wyprawy przebiegała przez Atlantyk,  Karaiby, Markizy, Fidżi, Australię, Mauritius, Durban, Kapsztad. Po dwóch latach, 20 marca 1978 żeglarka zamknęła pętlę rejsu dookoła świata w pobliżu wysp Zielonego Przylądka, przepływając samotnie 28 696 mil morskich. Rejs trwał długo, ponieważ pani Krystyna po drodze robiła dłuższe przerwy, a postoje w portach wykorzystywała na spotkania z Polonią i naprawy jachtu.

Krystyna Chojnowska-Liskiewicz jest pierwszą kobietą w dziejach żeglarstwa światowego, która opłynęła samotnie świat pod żaglami, a jej dwuletni samotny rejs przeszedł do historii światowego jachtingu. Przez wiele lat zasiadała w jury konkursu "Rejs Roku", a także była członkiem Kapituły Nagrody Kolosy.

Po rejsie wycofała się z wielkiego żeglarstwa, ale wraz z mężem żeglowała przez wiele lat na własnym jachcie. W 2023 roku ukazała się książka biograficzna pióra Pauliny Reiter.

Jacht „Mazurek” zaprojektowany i zbudowany został w Gdańskiej Stoczni Jachtowej STOGI. Głównym konstruktorem jachtu był Wacław Liskiewicz, mąż Krystyny Chojnowskiej-Liskiewicz. Zaprojektowany na bazie kadłuba jachtu typu Szmaragd III i wykonany z laminatu poliestrowo-szklanego jacht, otrzymał oznaczenie typu Conrad 32. Był unowocześnioną wersją poprzednika, lżejszą i bardziej funkcjonalną, choć był nieco wolny.  Kokpit i wnętrze jachtu zostały zaprojektowane specjalnie pod kątem samotnego rejsu. W dniu 21 grudnia 1975 odbył się chrzest jachtu i podniesienie bandery. Po zakończeniu wokółziemskiego rejsu jacht przez wiele lat wchodził w skład floty jachtowej COŻ - PZŻ w Trzebieży i służył jako jacht szkoleniowy dla żeglarzy z całej Polski. Intensywnie eksploatowany stracił wiele ze swych walorów, wreszcie został wystawiony na sprzedaż. Przez lata jego armatorem była prywatna osoba, która przeprowadziła generalny remont jachtu, zakończony w 2010 r. Jacht stacjonował w Szczecinie i był wykorzystywany do rejsów rodzinnych. W 2023 roku został zakupiony przez Narodowe Muzeum Morskie i stał się jednym z eksponatów, choć nadal żegluje.

Pani Krystyna podczas prac Kapituły Konkursu Kolosy. fot. Michał Słodownik

Uroczystość Dnia Flagi w 2013 roku. Spotkanie z prezydentem RP, Bronisławem Komorowskim.

fot. Marek Słodownik

Nagrody i wyróżnienia:

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Złoty Medal „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe|”

Srebrny Sekstant – za Rejs Roku 1978

Super Kolos – za całokształt osiągnięć

Medal Kalos Kagathos

Członek Honorowy Polskiego Związku Żeglarskiego. 

Autorka książek:

„Pierwsza dookoła świata”, 1979, współautorka

Obszerny wywiad na temat rejsu „Mazurkiem” ukazał się na łamach czasopisma „Wiatr” w numerze 4/2013 https://magazynwiatr.pl/pdf/MagazynWiatr_05_2013.pdf