Otton Weiland        

    żeglarz, działacz żeglarski

    ur. 2 października 1887 r. w Chojnicach, zm. 29 grudnia 1966 r.

    miejsce pochówku:      Cmentarz Parafialny w Chojnicach

Urodził się w rodzinie mieszczańskiej, jego ojciec Franciszek Weiland pracował jako mistrz krawiecki, a matka, Anna Kleman była córką rybaka spod Wiela. Otton chodził do czteroklasowej szkoły ludowej dla chłopców. Następnie pod okiem ojca uczył się krawiectwa i w 1904 r. zdał egzamin czeladniczy. Jako 17-latek wyjechał na zachód, aby kontynuować naukę zawodu kuśnierza. Przebywając w Europie Zachodniej odwiedzał wiele ośrodków sportów wodnych i kluby żeglarskie. W roku 1912, po powrocie do Chojnic, Weiland kupił kuter rybacki i przerobił go na łódź żaglową „Mowe”. Podczas I wojny światowej został powołany do wojska pruskiego i zatrudniony w zakładach szyjących wojskowe mundury w Gdańsku. W wolnym czasie realizował swoją pasję, żeglując na zakupionej tam i zacumowanej przy brzegu Motławy joli.

 Pod koniec 1919 roku skonstruował pierwsze w Polsce sanie lodowe stając się prekursorem sportu bojerowego. Budował  kolejne ślizgi, zaprojektował także bojer dla młodzieży nazywany Ludowym lub Weilandem.  Od 1934 r. w Charzykowach powstawały bojery Monotyp XV. W tym czasie na wniosek Weilanda PZŻ został włączony do struktur Europejskiej Unii Jachtingu Lodowego.

Skupił wokół siebie grupę zamożnych ludzi z Chojnic i założył Stowarzyszenie Przyjaciół Żeglarstwa ,,Wassersportfreunde”. 16 marca 1922 stowarzyszenie przeobraziło się stając się  Klubem Żeglarskim Chojnice. Weiland zakupił w Berlinie jacht żaglowy ,,Rausch”(Upojenie). W dniu 25 lipca 1920 r. na Jeziorze Charzykowskim odbyły się pierwsze regaty – w zawodach ścigały się cztery łodzie.

Był współzałożycielem Polskiego Związku Żeglarskiego, którego został wiceprezesem.

W 1928 roku Weiland rozpoczął budowę pensjonatu „Bellevue” w Charzykowach, który wkrótce stał się centrum lokalnego żeglarstwa.

W latach 30. reprezentował Polskę w Europejskiej Unii Żeglarstwa Lodowego. Został również członkiem zatwierdzonej przez PZŻ komisji egzaminacyjnej na stopień sternika jachtowego. Weilandowi przypisuje się także stworzenie regat O Błękitną Wstęgę Jeziora Charzykowskiego. Po raz pierwszy odbyły się one 11 września 1932 r., na trasie z Małych Swornychgaci do przystani w Charzykowach.

Po wybuchu wojny ukrywał się po odmowie podpisania volkslisty, ale został schwytany i aresztowany. Stracił wówczas swój pensjonat, odebrano mu również wszystkie jachty. Wkrótce potem został wywieziony na przymusowe roboty do Grudziądza. Z końcem 1944 roku wraca do Chojnic. Krótko po zakończeniu wojny Weiland odzyskał pensjonat i część sprzętu żeglarskiego. W roku 1952 został sekretarzem na Polskę Międzynarodowego Związku Klasy Latający Holender. Jednak kłopoty finansowe zmusiły go w niedługim czasie do oddania pensjonatu w użytkowanie Gminnej Spółdzielni Samopomoc Chłopska.

Weiland był prześladowany przez władze PRL, odsunięto go od działalności społecznej i nie pozwolono na objęcie stanowisk w administracji publicznej. Pracował jako kierownik swojej dawnej przystani.

zdjęcie wyróżniające: Archiwum CHKŻ

reprodukcje: Marek Słodownik