Tadeusz Jabłoński (Paweł Dzianisz)
dziennikarz, promotor żeglarstwa
miejsce pochówku: Cmentarz Srebrzysko w Gdańsku
Z urodzenia Wielkopolanin, do 1945 przez większość czasu mieszkał z rodziną w Śremie. Od 1945 roku studiował polonistykę na Uniwersytecie Poznańskim. W latach 1946-1969 był związany z Bydgoszczą, gdzie pracował w lokalnej prasie. W latach 1945-1946 był dziennikarzem „Polski Zachodniej”, kolejne 13 lat spędził w redakcji bydgoskiego „Ilustrowanego Kuriera Polskiego”, gdzie był redaktorem sportowym, publicystą w dziale kulturalnym i sekretarzem redakcji. W roku 1959 zatrudnił się w redakcji bydgoskiego „Dziennika Wieczornego”, w którym spędził 11 lat.
Swojej aktywności nie ograniczał tylko do spraw zawodowych. Od 1951 był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. W 1965 roku ukończył studium ekonomii i organizacji turystyki w Warszawie poszukując dla siebie nowej drogi zawodowej. W późniejszym okresie
(1976-1980) był społecznym redaktorem naczelnym rocznika Polskiego Związku Żeglarskiego „Świat Żagli”.
Od 1969 związany był z Gdańskiem i aż do 1981 roku był zastępcą sekretarza redakcji (później sekretarzem) i kierownikiem magazynu niedzielnego „Głosu Wybrzeża”, wówczas najbardziej poczytnego dziennika lokalnego. Kiedy w 1982 roku przeszedł na emeryturę, nie zwalniał tempa. Współpracował z lokalnymi periodykami: „Tygodnikiem Gdańskim”, „Dziennikiem Bałtyckim”, „Gwiazdą Morza”, „Pielgrzymem” i „Pomeranią”.
Pisywał głównie felietony, szkice literackie, eseje, reportaże historyczne, biografie, przewodniki turystyczne, powieści i opowiadania. Był autorem ponad 20 publikacji książkowych.
Wciąż pozostawał aktywny w sprawach społecznych i żeglarskich. Wraz z Kazimierzem Kołodziejem i Zenonem Gralakiem https://kronikizeglarskie.pl/?s=gralak, kolegami z redakcji, doprowadził do ustanowienia w 1970 roku prestiżowych nagród żeglarskich: Rejs Roku i Srebrny Sekstant. Był także jednym z założycieli Bractwa Kaphornowców w 1974 roku, z jego inicjatywy w 1971 roku sprowadzono na Westerplatte prochy majora Henryka Sucharskiego i prochy Bernarda Chrzanowskiego na cmentarz oksywski w 1986 roku. Jego staraniem w Gdyni na Skwerze Kościuszki powstał pomnik Josepha Conrada, bez którego dziś już chyba nikt nie wyobraża sobie tego fragmentu miasta.
Tadeusz Jabłoński zmarł 16 października 2019 roku, tydzień przed setną rocznicą swoich urodzin.
Nagrody i wyróżnienia:
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Medal 25 Lat Pracy w Dziennikarstwie SDP w PRL
Medal Pro Mari Nostro
Medal św. Wojciecha
odznaka „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”
odznaka „Zasłużony dla Miasta Gdańska”,
odznaka „Za zasługi dla województwa bydgoskiego”
złota odznaka „Zasłużony Pracownik Morza”
złota odznaka „Zasłużony Działacz Żeglarstwa”
złota odznaka „Zasłużony Działacz Turystyki”
Medal „Za wybitne osiągnięcia sportowe”
Nagroda im. Conrada
Nagroda Prezydenta Gdańska w Dziedzinie Kultury
Autor książek:
„Transatlantyckie regaty samotnych 1972”, 1974
„Pierwszy wiatr”, 1979
„Pochyl się do kolan brzozy: opowieści wędrownicze”, 1974
„Nadbałtyckie spotkania z Anną Kościelecką, 1989
„Krajobrazy nieodległe”, 1998
„Pielgrzym”, 1999
„Brulion hipochondryka”
„Z krzyżem i włócznią”, 2000 - współautor
„W ramionach borowiackich rzek”
„Przeleciał anioł”, 2007
„Wokół Conrada”, 2008
„Saga orkadzka”, 2015
Okładki wybranych publikacji pióra Tadeusza Jabłońskiego.
reprodukcje: Marek Słodownik
